Yan komşum şikayetçiyim çok ses yapıyor

Gurultucu komsulara kim olursa olsun tahammul edemez ama ben gercekten de tam bir ruh hastasina donusmek uzereyim. Kucucuk dairede yasayan uc cocuklu bir aile hayati bana zindan ediyor.

Kucuk cocuklarinin sesini her duydugumda delirecek gibi oluyorum, ve bir yandan da uzuluyorum. Kizcagiz daha 5 yasinda yok, annesinden duymadigi hakaret kalmiyor. Ve Haliyle o da surekli ciglik cigliga aglayip duruyor. Gecenin saat 4'u olmus, Pazar sabahi 10 olmus, hic fark etmiyor. O kiz cocugu surekli agliyor. Normalde bir evin cocuklari en gec 10 dedim mi yatmis olmaz mi? Bunlar ailece sabaha kadar televizyon izleyip takiliyorlar salonda. Onun disinda surekli evin haniminin sesini duyuyorum. Banyodan, mutfaktan, yatak odamdan, surekli onun sesi geliyor kulagima. Gecenin korunde apartmanda patirti yapmaktan hic cekinmiyorlar. En fenasi da sabahleyin, saat 8'de baslayan okul tantanasi. 3 cocugunu okula hazirlayana kadar bizim de iflahimiz kesiliyor inanın bak, bir de giris kattaki penceremin onune dizilip servis beklemeye basliyorlar. Kadin nedense hic, ama hic cenesi susmuyor ne dusuk bir kadin! Surekli ya konusuyor, ya bagip cagiriyor… Onlar yuzunden gece gunduz muzik caliyor artik odamın içinde. Sabahlari o tantanaya denk gelmeyeyim diye erkenden kalkip alelacele cikiyorum evden artik. Es kaza uyuyakalsam da onlarin gurultusune uyansam o gergin halim oglene kadar gecmiyor vakit. Şöyle sessiz bir aksama, huzurlu bir uykuya hasret kaldim gercekten…

Eve ilk tasindigim gunlerde bir iki defa uyarma gafletinde bulundum ve ondan sonra sanki daha da beter oldular. Saygisizlar birde, birsey soyleyince bagirip cagirmaya basliyorlar. Bir defasında misafirine ay saygisiz komsular azicik sessiz olun hahah diyerek dalga gectigini bile duydum ben yaa Delirecegim! Delirmezsem de elimden bir kaza cikacak diye korkuyorum bir gun bunların yuzunden!